Emotioneel Trauma

Afgelopen week werd ik geschept door een elektrische fiets.

Met 25 km per uur vloog ik onverwachts de lucht in en kwam ik met een harde klap op mijn achterhoofd terecht op het asfalt.

De onverwachtse klap was een trauma op zich.

Even verloor ik in het moment alle grip waarin mijn gehele lichaam aanging op gevaar. Alles in mij verzette zich tegen de onverwachtse klap die gaande was. 

En zo gaat dat met emotioneel trauma ook, trauma is een onverwachtse gebeurtenis die een enorme inpakt in het moment heeft waar controle verlies de boventoon voert. Daarom zie je vaak dat er in trauma naar een vorm van grip word gezocht houvast. Het herhalen van het trauma in gedachten kan op deze manier een gevolg zijn van het verliezen van grip, we proberen als het ware grip te krijgen op de situatie, bij vroeg kinderlijk trauma zie je ook veelal dat zij grip zoeken in de vorm van denken en zitten zij vaak in het hoofd. In traumadelen waar we grip verloren zijn gaan we vaak extern houvast zoeken, vaak in de vorm van een partner die we op deze manier op langer termijn emotioneel kunnen overbelasten. Doordat we ons vast klampen aan iemand in stukken waar we grip verliezen kan hierdoor co dependentie ontstaan tussen beiden.

Vaak is de helper gevoelig voor kwetsbare vrouwen en/of mannen die vanuit emotionele verwaarlozing aan kloppen. Begrenzen is voor de helper vaak moeilijk door dat hij/zij waarde haalt uit het helpen en ondersteunen van mensen. Je kunt wel stellen hoe groter de wond hoe groter de afhankelijkheid in dit soort dynamieken binnen een relatie.

We kunnen deze afhankelijkheid aan gaan zien voor liefde omdat het vaak een diepe verbondenheid schept tussen beiden waarin zij elkaar heel hard nodig hebben om de wond te verzachten.

Ze zeggen wel eens liefde maakt blind ik zeg nee trauma maakt blind( fragment uit mijn boek)

Bij een klap komt er adrenaline vrij en het lichaam wat zich schrap zet word er als het ware een soort pantser gecreëerd een soort van crisis oplossing wanneer we de kern niet aanpakken blijven we in crisis. En kan emotioneel trauma er voor zorgen dat we vast blijven zitten in de eerste reactie van het daadwerkelijke trauma door een gevoel van onveiligheid. Waardoor het lichaam niet meer kan ontspannen komen we vast te zitten een visuele cirkel van pijn en onveiligheid waaruit complexe ptss ontstaat. De wond word in stand gehouden door triggers voornamelijk binnen relaties, maar ook partners die niet verzachten maar eerder de wond mee in stand houden. Er word onbewust misbruik gemaakt van de afhankelijkheid die ontstaat binnen de dynamiek slachtoffer en helper de helper houd op deze manier pijn mee in stand.

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden zeggen ze wel eens.

Vaak voelen we pas na een paar dagen nadat het lichaam weer ontspand wat voor pijn we er daadwerkelijk aan overhouden.  Waarin het lichaam naar manieren zoekt om de pijn zo goed als het kan op te vangen. Dit betekend dat we vaak door een enorme klap maar ook emotioneel trauma uit balans raken omdat andere levensgebieden dit gaan compenseren. Door het levensgebied wat omzeilt word door pijn terug in verbinding te brengen met andere levensgebieden ontstaat er weer gezonde emotionele balans waardoor ook fysieke klachten af zullen nemen.

Het lichaam vormt zich naar de pijn waaruit uiteindelijk meer pijn ontstaat. Zo hebbe mensen met chronische onverklaarbare pijn naar mijn ziens altijd onderliggend emotioneel trauma.