Grenzeloze Liefde

Grenzeloze liefde...

Zij brak zijn hart open, de hel brak los in zijn gehele zijn.

Al zijn bevroren levensgebieden kwamen in beweging, pijn begon te stromen een overweldigende vloedgolf aan liefde en angst trok door hem heen. Angstig greep hij om zich heen naar grip iets om zich aan vast te houden.

Zij werd zijn baken, zijn houvast zijn kostbaarste bezit.

Hij voelde zich afhankelijk.

Niemand had hem ooit laten buigen voor zijn eigen kwetsbaarheid maar hij boog voor haar.

Hij voelde zich eenzaam in de leegte van zijn eigen hart waar hij het licht ooit verloren had.

Zij scheen licht op zijn donker, hij werd haar schaduw en zorgde dat zij veilig was zonder haar licht was zijn donker onverdraaglijk.

Een diepe connectie ontstond tussen hen in een korte tijd, ze gingen plankgas en negeerde alle stopsignalen, muren braken een vloedgolf aan liefde kwam vrij.

Zij werden high van de endorfine die vrijkwamen en de adrenaline waarin zij beiden voelde dat ze beter niet in dit vaarwater konden zijn samen.

Ze gingen allebei goed op de randjes van het leven en kwamen beiden uit een onstuimig leven vol pieken en diepe dalen. 

Met 180 km/u knalde ze deze verbinding in en met 250 km/u knalde zij uitgeput deze verbinding uit.

Haar innerlijk kind vol onschuld en enthousiasme wilde gaan spelen met deze prachtige ziel in een ruw jasje en zag de scheuren en krassen wel maar keek er dwars doorheen. 

Zij zag vooral zijn licht en zijn ontzettend grootse hart.

Zijn sparkel trok haar naar hem toe als een glimp van een parel in de ruwe schelp van een oester. 

Het licht verblinde haar zij zag alleen nog maar zijn licht.

Ze zag de war zone die ze betrad niet meer en liep vol overgave het slagveld van zijn verleden in. 

Door haar sparkel ging zijn schelp open twee parels ontmoeten elkaar in een hartstocht en alles overspoelende liefde. 

Dat wat in het donker lag werd heel even verlicht, licht scheen op dat wat nooit eerder gezien was. 

Een tsunami stroomde door het oorlogsgebied heen en nam alles mee alles kwam in beweging de hel brak los.

Daar stond zij dan als empaat weer te midden van een tsunami een alles overspoelende golf trok haar bijna omver.

Zij verloor zichzelf bijna in de chaos van deze man.

Zijn liefde was zo puur zo echt dat zij besloot na vele stopsignalen het gebied toch te betreden geheel op eigen risico.

Toen de alles overspoelende vloedgolf haar gehele zijn binnen trok na de glimp van pure liefde, vroeg zij zich af of dit het waard was geweest? Zijn oorlogsgebied was niet voor niks zo goed beschermd. En haar nood aan dit licht was misschien toch een egoïstische daad geworden nu hij overspoeld raakte door zijn eigen donker en haar hier in mee nam.

Zij maakte verbinding met het kind in zichzelf wat verloren te midden van de tsunami stond.

En haalde haar weg bij het licht wat zij elders was gaan zoeken.

En keek vanaf de zijlijn toe hoe deze prachtige man overspoeld werd door zijn eigen hartenpijn. 

Waarin zij veilig in verbinding bleef met haar eigen licht.