Perfectionisme het gevolg van een negatief zelfbeeld...

Ik liep laatst in het bos langs het water mijn hoofd was druk het raasde, je MOET was vooral de boventoon.

Tot ik met mijn blote voeten in het water stond en alles van me af gleed. 

Waarin ik mij bessefte ik heb een hele strenge baas.

Een baas die mij geen pauze gunt. 

Die mij vooral verteld wat ik moet doen, of vooral benadrukt wat ik allemaal nog niet heb gedaan en zou moeten doen.

Een ontevreden baas die mijn groei niet ziet die streeft naar meer en nog beter. 

Het is nooit goed genoeg en als het wel goed is, vind hij altijd wel een reden waarom dat wat goed is toch net beter kon.

Een baas die kijkt met een kritisch oog naar alles wat ik doe.

Een ontevreden baas die overal iets op aan te merken heeft. 

Een baas die mij opjaagt, en geen tegenspraak duld.

Een baas die mijn keuzes in twijfel trekt hij ziet eerder angst als vertrouwen. 

Die teleurgsteld is als ik zijn doelen niet behaal. 

Die tegen me schreeuwd als ik uitglijd, een baas die vooral benadrukt hoe vaak ik al ben gevallen en dat ik dit keer beter kan blijven liggen omdat het weer niet gelukt is.

Een baas die kritisch is, niet de groei ziet maar vooral alle aandachtspunten waar nog hard aan gewerkt moet worden.

Een baas die niet een schouder klopje geeft maar een shop na omdat hij vind dat ik beter mijn best had moeten doen.

Een baas die pas ophoud met schreeuwen als ik een grens aan geef.

Wanneer we MOET vervangen naar ik mag zeggen we tegen onze baas het is genoeg.

We stoppen met slaaf zijn van ons negatieve zelf, en (ver)geven onszelf de ruimte om te voelen wat MAG. 

Daar staat de goede vriend op, die je een schouderklopje geeft en ziet hoe hard je je best doet.

Die liefdevol en met compassie kijkt naar wie je bent, wat je doet.

Die vooral benadrukt hoeveel kracht er zit in het opstaan nadat je gevallen bent.

En je subtiel een duwtje in de rug geeft voor wat steun.

Een vriend die je een hand aanrijkt om op te staan en het nog eens te proberen.

hij ziet dat je lerend, en groeiend bent.

Een vriend waar je altijd bij terecht kan wat er ook gebeurd. 

Zij benadrukt vooral hoe mooi je bent met al je kleuren, en dat de kleur zwart daar ook bij hoord.

Sterker nog door de kleur zwart zie je juist het contrast nog beter tussen donker en licht.

Een vriend die vooral belicht wat wel goed gaat, en je uitnodigd om zacht te zijn naar de dingen die nog niet helemaal gaan zoals jij dat wil.

Die je laat zien dat imperfectie ook perfect is♡

Een vriend die jou struggels ziet, en daarin juist je kracht. 

Een vriend die niet oordeeld, maar er gewoon is, luisterd zonder oordeel zonder advies.

Een vriend die trots is gewoon omdat je bent wie je bent.

Een vriend die open staat voor verandering.

Een vriend die troost, steun en vertrouwen bied.

Een vriend die je gewoon accepteerd zoals je bent.

Want je ben juist sterk als je kwetsbaar MAG zijn daar zit nou juist je grootste kracht.....