De Crisis, code zwart

Ik zat vast op een brandend fort midden op zee, het water kleurde zwart het stormde. 

Ik was bang springen was geen optie ik moest hier blijven, het vuur sloeg om mij heen. 

De golven sloegen wild om mij heen en bluste het vuur. En ik bleef achter op het beschadigde wrak waar het nog lang na dampte en de pijn voelbaar was van de crisis die plaats had gevonden. 

Tot er hulptroepen arriveerde die ik eerder nog niet zag , het ‘’licht in mij’’ die me aanreikte om te helpen mijn fort terug op te bouwen. 

Langzaam verwijderde we het beschadigde fort en werd het vervangen door nieuw. 

Ik voelde het rouwen het verdriet in mijn hart, het trauma wat ontstond door het vuur de paniek de chaos, de eenzaamheid die daar op volgde en tegelijkertijd zag ik ook een ‘’Nieuw Begin’’