Grenzen

10 juni 2022

Een valkuil in spiritueel ontwikkelen kan zijn dat we denken altijd met compassie en liefde te moeten blijven kijken naar de ander wat diegene ook doet.

Want alles is toch liefde?

Toen ik me net op het pad van spiritualiteit bevond, heeft mij dit vaak verward alles was een roze wolk verpakt met roze dekentjes en eindeloos veel liefde. Wat dus helemaal niet klopt sommige dingen in het leven zijn soms ook gewoon donker grijs en dat zien, voelen en ervaren in zachtheid en liefde voor jezelf is juist spiritueel ontwikkelen voor mij.

Ik zie altijd de beweegredenen van anderen ook het destructieve gedrag kan ik zien als iets wat ontstaan is uit een diepe kwetsbaarheid. Mijn begrip was eindeloos mijn angst om dat te verliezen waar ik van hield nog veel groter mijn begrip is mijn grootste kracht, maar tegelijkertijd mijn grootste valkuil.  We houden een bepaald gedrag juist mee in stand door geen duidelijk grenzen aan te geven, Co dependentie we geven geen duidelijk grenzen aan vaak om dat we bang zijn de ander te verliezen wat weer ontstaat uit verlatingsangst we doen er alles aan om, maar bij deze persoon te kunnen blijven. Ondanks dat ik kan zien waar iemand vandaan komt wat hij mee heeft gemaakt wat hem maakt tot wie hij nu is. En heel veel liefde kan voelen voor de persoon juist door zijn wonden te voelen en te zien.  Blijven sommige contacten ondanks al dat begrip toch giftig voor mij vaak zitten zij zelf vast in destructieve patronen en heeft dat een groot effect op mijn eigen energie. Ik kan heel veel liefde voelen, maar toch trouw blijven aan mijn eigen grenzen en deze contacten dus doseren in maten zo dat het gezond blijft voor mij. Een beetje gif kan ik wel hebben te veel gif toelaten dan word het ongezond voor mij. Zo liet ik vaak grenzen overschrijden uit angst om de ander te verliezen en uit liefde en compassie voor de ander, maar vergat mij zelf daar compleet in. Mijn begrip was eindeloos, grenzeloos toen ik boosheid begon te voelen voelde ik mij ontzettend schuldig want ik moest toch liefdevol zijn naar de ander dat hoorde toch zo? Boosheid geeft een duidelijke grens aan tot hier en niet verder! Boosheid een van de mooiste vormen van zelf liefde weet ik nu. Daar begonnen mijn grenzen die zo ontzettend nodig waren om los te komen uit contacten die mij in grote maten ontregelde en me juist heel veel energie kosten in plaats van dat het energie opleverde. En dat is een pijnlijke waarheid wanneer bleek dat het nou juist de mensen waren waar ik het meest van hield en het dichtst bij mij stonden juist in die contacten moest ik gaan schrappen en doseren. De ontregeling was op een bepaald punt zo groot dat ik er voor koos om vele contacten abrupt te verbreken, maar dat was op dat moment het liefste wat ik voor mij kon doen. Wat tot veel onbegrip bij de ander zorgde en een grote strijd in mij zelf opleverde. Ik heb mij zelf de tijd en rust gegeven om te herstellen om mijn lichaam weer te kunnen vertrouwen om trauma sporen te helen om mij zelf opnieuw te leren kennen en de verbinding te herstellen met mij zelf en mijn eigen lichaam. Langzaam ging ik weer voorzichtig contacten aan en blijf ik voelen wat daar in passend is voor mij en dat is oke dat is voor mij zelf liefde. 

Het is niet helpend om de ander iedere keer maar weer al je liefde compassie en begrip te geven wanneer jij er zelf onder lijd. Dat is ook niet de bedoeling van liefde het is eerder een binding de ander heeft iets nodig van jou en jij van de ander. 

Verbinding vind je in het al heel zijn zo dat de ander een aanvulling is en geen opvulling van je eigen onvervulde behoeftes en verlangens.

Verbinding vind je juist in begrenzing  en vanuit daar mag er zeker compassie en begrip zijn en mag jij de ander blijven zien zoals hij is. Maar laat jouw liefde en compassie nooit ten koste gaan van jou zelf want dat is niet waar het over gaat als we het over liefde hebben.