Richting de ontwrichting..

Hoe kan het  dat de mensen die een ontwrichting mee maken, de vroege signalen niet opmerken? Want een ontwrichting ontstaat niet van de een op de andere dag we gaan niet in eens onderuit zonder enige aanleiding we krijgen vele signalen voor het echt zo ver is.

Als je opgroeit in een disfunctionele omgeving, door bijvoorbeeld ouders die emotioneel niet beschikbaar waren, psychisch of lichamelijk misbruik, huiselijk geweld, verbaal geweld middelenmisbruik kort om gezegd een onveilige omgeving. 

Verkeerd het lichaam in extreme hoge stress voor gedurende een langere periode, waardoor de draagkracht van ons systeem minder groot zal worden, en ontkomen we niet aan een ontwrichting ergens in ons latere leven. Vaak maken we meerdere malen een lichte ontwrichting mee voor we de totale ontwrichting in de ogen kijken.

We groeide op in stress, stress werd een manier van leven we weten niet eens meer dat we gestrest zijn. We komen vast te zitten in overlevingsmechanismes waardoor de adrenaline als een dolle stier door onze aderen heen gutst. We hebben nooit echt rust ons lichaam leeft in een hyper alerte staat van zijn. Zo nu en dan dienen zich periodes aan van depressie, een oplaad moment voor het systeem wat met moeite overeind kan blijven staan. 

We verdwijnen even in de leegte van ons bestaan aanschouwen onze schaduw, staan op en gaan door met rennen, gevangen in onze eigen patronen. 

Ons lichaam overleefd slechts, langzaam begint het signalen af te geven, die maar niet weg willen gaan onverklaarbare klachten, hoofdpijn, paniekaanvallen een verhoogde ademhaling, hyperventilatie, piekeren, angstgedachten ,alles in ons schreeuwt maar we snappen de signalen niet dit is immers onveilige veiligheid we zijn hier in opgegroeid het voelt vertrouwd.

Vaak zie je bij een ontwrichting, dat er een heftige gebeurtenis aan vooraf gaat wat het stress level enorm heeft doen stijgen, zoals het overlijden van een dierbare, een verhuizing, scheiding of ongeval.

Wanneer de basis in feite al niet goed is gelegd, en ons lichaam in een verhoogde staat van stress dus onveiligheid verkeerd, is onze draagkracht vele malen minder groot. 

Zo zie je dat zij sneller overprikkeld zijn omdat hun systeem al op scherp staat. Hun fundering is niet stabiel, omdat zij opgroeide in een niet stabiele omgeving. Zie het als een gemetseld muurtje die ze niet stevige hebben gemetseld. Bij de eerste storm brokkelt er een stukje muur af een vroeg waarschuwingssignaal de tweede storm brokkelt het nog iets meer af nog een signaal, maar bij de derde storm valt het gehele muurtje in elkaar en heb je dus een algehele ontwrichting. Omdat we al onstabiel stonden en we gewend zijn aan de onstabiliteit in ons leven merken we de signalen amper op. En als we ze al opmerken, zijn we vaak niet in staat er naar te handelen. Omdat we niet echt stil kunnen staan, we rennen als een wild dier door het leven en hebben geen idee hoe we stil moeten staan bij onszelf